Մաթեմատիկա՝

1.Աշունը գանի ամիս է ; նշէ նրանք։

3 ամիս։ Սեպտեմբեր, հոկտեմբեր և նոյեմբեր

2.Տասը հատիկ շաքար ունենք։ Որքայն մրջյուն պետք է լինի որ այդ տասը հատիկները բոխադրեն, եթե ամեն մի մրջյուն կարողէ շալկել երկու հատիկ շաքար։

լուծոիմ։ 10 : 2= 5

պատասխան։ հինգ մրջյուն պետք է

3.Եթե ժամը 4:15 է, Որքան ռոպէ ետք ժամը 4: 45 կլինի։

30 ռոպէ ետք։

Մրջյունն ու շաքարը

հեղինակ՝ Դոնալդ Բիսեթ
թարգմանիչ՝ Կարեն Ա․ Սիմոնյան
աղբյուր՝ «Մոռացված ծննդյան օրը»

Մորաքույր Լյուսին տուն եւ այգի ուներ։ Մորաքույր Լյուսին ապրում էր տանը, իսկ այգում բնակվում էին մրջյունները։

Մի անգամ Թոմաս մրջյունն ասաց․

— Գնամ մի համեղ բան գտնելու։

Նա տան դռան տակով սողաց ներս ու հայտնվեց խոհանոցում, որտեղ դրված էր պահարանը։ Հետո պահարանի դռնակով հասավ բանալու անցքին ու՝ պըլըստ, ներս մտավ։

Հայտնվելով պահարանի մեջ, նա շուրջը նայեց, տեսավ շաքարավազով լի մի խոշոր տուփ եւ բացականչեց․

— Հենց սա էլ իմ սիրած համեղ բանն է։

Եվ առանց երկար մտածելու, վրա տվեց շաքարավազին, որը քաղցր էր, ինչպես բոլոր իսկական շաքարավազները։ Թոմասը կերավ, կերավ, գիրացավ, գիրացավ… մինչեւ որ վերջնականապես կշտացավ։

Ու մտածեց, որ տուն գնալու ժամանակն է․ փորձեց դուրս գալ բանալու անցքով, բայց այնքան էր գիրացել, որ չկարողացավ սողոսկել փոքրիկ ճեղքով։

Խեղճ Թոմասը նստեց ու լաց եղավ։ Նա գիտեր, որ մայրիկը իրեն սպասելու է եւ պիտի հուզվի։ Մի անգամ էլ փորձեց սողոսկել բանալու անցքով, բայց չհաջողվեց։ Շատ էր գիրացել։

Նիհարելու համար նա ստիպված եղավ մարմնամարզություն անել։ Նստում էր, ելնում, մեկ՝ շնչում էր, երկու՝ արտաշնչում․ մեկ֊երկու, մեկ֊երկու։ Վազվզում էր պահարանում, մինչեւ որ դարձավ այնպիսին, ինչպես առաջ։

Արդեն պատրաստվում էր դուրս գալ, երբ հանկարծ զգաց որ քաղցից ուժասպառ է եղել։

«Վատ չէր լինի, եթե ճամփա ընկնելուց առաջ մի կտոր բան ուտեի»,— մտածեց նա ու մի քիչ շաքարակտոր բան ուտեի»,— մտածեց նա ու մի քիչ շաքարավազ կերավ։

Շաքարավազն էլ ախր շատ համեղ էր։ Ու նա նորից վրա տվեց։ Երեւի ուզում էր ուժ հավաքել, որպեսզի կարողանա շուտ հասնել տուն։ Բայց երբ նորից փորձեց անցնել բանալու անցքով՝ չկարողացավ։ Դարձյալ գիրացել էր։

Ստիպված նորից սկսեց մարմնամարզությամբ զբաղվել։ Մեկ֊երկու, մեկ֊երկու, մեկ֊երկու։

Եվ հիմա արդեն Թոմասը հասկացավ՝ քաղցած լինես, թե ոչ, բայց եթե ուզում ես տուն հասնել, լավ կլինի շաքարավազ չուտես։

Ուստի բարեհաջող անցավ բանալու անցքով, պահարանի դռնակով իջավ ցած, խոհանոցի դռան տակով դուրս սողաց եւ հայտնվեց այգում։

Տուն վերադառնալով, նա մորը պատմեց շաքարավազի հետ ունեցած իր արկածների մասին։ Մայրիկը կանչեց բոլոր մրջյուններին ու ասաց․

— Մենք պետք է խոսենք մորաքույր Լյուսիի հետ։ Եվ մրջյունները անցան այգու միջով, հասան տուն, դռան տակով սողացին ներս, խոհանոցով անցան միջանցք, այնտեղից էլ՝ մորաքույր լյուսիի հյուրասենյակը։ Գորգի վրայով գնացին դեպի աթոռը, որին նստել էր մորաքույր Լյուսին, ապա աթոռի ոտքով բարձրացան վեր, դեպի նրա ծունկը։

Մրջյուններին տեսնելով, մորաքույր Լյուսին շատ ուրախացավ։ Նրանք միաձայն պատմեցին, թե ինչպես է Թոմասը կարողացել պահարանի բանալու անցքով ներս սողոսկել Մ Ի Ն Չ Ե Վ Շ Ա Ք Ա Ր Ա Վ Ա Զ ուտելը եւ չի կարողացել ետ դառնալ Շ Ա Ք Ա Ր Ա Վ Ա Զ Ո Ւ Տ Ե Լ Ո Ւ Ց Հ Ե Տ Ո։

Եվ մորաքույր Լյուսին խոստացավ, որ այսուհետեւ փոքրիկ մի պնակով լի շաքարավազը կդնի հատակին՝ հատկապես մրջյունների համար։ Եվ բոլոր մրջյունները հերթով շնորհակալություն հայտնեցին մորաքույր Լյուսիին, հրաժեշտից առաջ խուտուտ տալով համբուրեցին նրան ու վերադարձան տուն։

Շատ հաճելի պատմությունէր , Թովմասը շաքար սիրելուն պատճառավ շատ կերավ ու կերավ մինջև որ նրա վնաս տվեց, այսինքն գիրցավ։ Լավ չի այնջափ շաքար ուտել , մեր մարմինին գեղցերը կհոգնին և արդեն գիրուկ լինել շատ վնասէ։

Իմ կարծիքով պետք չէր որ Թովմասի մայրը և բոլոր մրջյունները խնդրէին մորաքյուր Լյուսիեն որ շաքարավազը դուրս պահէր, այլ այդ դուռին բանալիյին տեղը պետքէ փակէր որ շաքար չուտեն մրջյունները։

Ոսկեաշուն

Շատ սիրուն էր “Botanical garden”ը ,իմ Լիբանանի դասընկերների հետ այցելեցինք և շատ լավ ժամանակ անցրեցինք։ Ինչպես նաև կեդանաբնական այգին ուրախ և ժպիտով լեցուն օր անցրեցինք։

Մայրիկիս հետ պտույտ

The greedy hippo

There was a greedy hippo. He ate everything in sight.
From cheese to peas, chips and cake, he always had a bite.
Now Hippo he was selfish. He ate everybody’s food.
He ate the cat’s, the dog’s, the cow’s. He was very, very rude.
One morning after breakfast, he jumped into the lake.
One big splash and he was stuck. That was a big mistake.
The hippo he sank deeper, then began to shout.
‘Help, please help, I’m sinking. Won’t someone pull me out? He was really stuck but then a big dog came and said “Seems like you need some help?” The hippo said “Yes, yes please, help me I’m stuck” the big dog pulled the hippo out the lake and the hippo said ” Thank you, thank you I’ve been stuck there for an hour” the big dog said “That’s not a problem and by the way my name is Mark ” and the hippo said “Oh my name is Max” they went to Max’s house and Max explained how he got stuck in the lake ” I woke up and I had breakfast and I made a mistake by jumping into the lake” Mark said you should wait till your food was in your tummy or you would of throw up” Max agreed with Mark and they became good friends:

After 2 years of friendship who knew both of them would get married one day, Max the hippo became a good animal being, he began to eat less and eat what was enough for him, there wife’s name’s were Mackenzie and Bella: Max’s wife was Bella and Mark’s was Mackenzie, one day Mark and Max met up in park they discussed that they would travel together with both of there familles : They finally decided to go somewhere and they wanted to go to Mexico.

The hippo and the big big dog:

Իմ Ընտանիքը

Իմ ընտանիքս բաղկացածէ հինգ անդամներէ։ Հայրիկս, մայրիկս, մեծ քույրս, եղբայրս ու ես։

Հայրիկս, Մանաճեր է ճաշարանի, մայրիկս խոհարարուհի, քույրիկս իներորդ դասարան կսիրէ շատ երգել, եղբայրս վեցերորդ դասարան կսիրէ ֆութպոլ և պասքեթպոլ իսկ ես կսիրեմ համակարգիչի խաղերս և պուպրիկներս։