Ճանապարհ դեպի սպիտակ օվկիանոս

Լինում է չի լինում երկու հատ ծովահենե լինում։ Մի հատի անունը Ծովանուշ և մույսինը Ջազբեր, նրանգ լավ ընկերներ էին և իրենց երեզանգը որ մի օր սպիտակ օվկիանոսում գտնեին հազվագյուն վոսկե շղթան ու հին ժամանուգում մի խումբ ծովահեներ պահպանելիեն սպիտագ օվկիանոսի ամեն ներքևը։ Օրեր անցավ և տեր մտածումեին ինչպես գնան սպիտակ օվկիանոս, — Ջազբեր կարելի գնանգ Սևան գարողա ասեն մեզ ինչպես սպիտակ օվկիանոսին սահմանը մտնենգ, ասաց Ծովանուշը։ Ջազբերը բայմանավորևց ու գնացին Սևան։

Երկու ժամ հետո հասան Սևան ու գնացին հարցնելու մի ծերուկ պապիկ, — բարև ընկեր դու գիտես վորտեղից գարանգ գնալ սպիտակ օվկիանոս, ասաց Ջազբերը — լսի իմ ընկեր ես միքիչ ծերուկեմ բայց իհարկե ես գիտեմ արի գնանգ նաև իմ անունը Դավիդ է։ Ասաց ծերուկ պապիկը, ու գնացին մի հին նավակի վրա։ Օրեր անցան և տեր ծովու մեշտեղնեին, չորս ժամ հետո նրանց գունը տարավ քնելու, մի քիչ հետո մոտեցավ մի երդասարտ տղա որ նորից ծովահեն եր հենց նրանց տեսավ արդեն գիտեր ինչու եկել էին, իրենց արավ իր նավակում ու գնաց վոսկե շղթաին։ Երբվոր հասավ արդեն արդնացել էին նրանգ ու հարցրեցին ով ես դու ու ինչպես գիտեիր որ մենք գալիսիենք ես տեղ։ — Իմ անունը Րազմիկ է ու ես նաև ծովահեն եմ ու մի հատ նսդեգ կասեմ, ուրեմեն նստեցին անհամեր սբասումիեն պատասխանի։ — ես ամեն օր գնում եմ դուրս որ տեսնեմ եթե մեկը եկելա վոսկե շղթան արնելու և ես արդեն մդածում եմ որ գնամ գյանգս ապրեմ ես այստեղ մնում եմ որ պաշպանեմ ես վոսկե շղթան։ — բայց ինչի, ասաց Ծովանուշը — գանիվոր շատ հազվագյուն ե որ ես չեմ գարա դողեմ այստեղ ու գնալ։ Ու վերճապես նրանգ հասան վոսկե շղթաին։

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *